Iedereen verzucht onder de beperkende maatregelen rondom het Covid-19 virus. Ook wij vinden het soms wel lastig, maar toch overheerst ook wel de dankbaarheid. We redden het goed samen, genieten van de kleine dingen en hebben gelukkig een goede modus gevonden om beide geïmproviseerd thuis te werken. Jorrit in de bouwkeet en Bernice in de woonkamer annex keuken van de noodwoning. En Sam die kiest per moment wat hij fijn vindt; luxe dier is het! Hij heeft bij beide zijn mandje neer laten zetten.

In november werden we door Mama/Gerrie en Erik nog getrakteerd op een heerlijke week weg. Wat hebben we genoten in het Limburgse land; van het samen-zijn, het wandelen in de omgeving en het spelen van spelletjes. En daarna via de kerst zijn we zo weer het nieuwe jaar in gerold. 

Vanaf 1 maart hebben we echter uitbreiding van de werkplekken nodig. Want met echte bouwvakkers op het perceel, moeten Jorrit zijn werkplek in de bouwkeet afstaan. Na wat nadenken hebben we nu een alternatieve werkplek erbij. Het is gevonden in een super liefelijke caravan. Een echte Kip-caravan; heel schattig. Hij is geïnstalleerd achterop het perceel; dit is de nieuwe werkplek van Bernice. Zodat Jorrit het bouwvolk te woord kan staan en een beetje in de gaten kan houden aan de voorkant en Bernice en Sam in alle rust kunnen werken en slapen; dat laatste onderdeel is dan alleen voor Sam bedoeld he?

-20 graden en een noodwoning; hebben jullie het koud gehad? Het is een veel gestelde vraag hier in de buurt. En ja nog niet eerder was het zo koud buiten terwijl wij in de noodwoning onze intrede hadden gedaan. Siberische kou, voor 10 dagen deed koning Winter ook in Everdingen zijn intrede. Bij de buurman hebben we 10 pakken stro gehaald omdat onze waterput nogal bovengronds gesitueerd is. En dat dus bevroren leidingen kan geven.  

Zaterdag, zondag, maandag ging het goed; we waren blij dat de leidingen niet bevroren waren. Maar het werd nog steeds kouder en kouder. En helaas dinsdagmorgen kwam er wel water uit de kraan maar deze werd niet warm. Eerst de installateur gebeld, deze dacht telefonisch mee, maar zei de aanvoer is niet bevroren maar de afvoer. En dan slaat de CV uit.

Met -15 heeft Jorrit gedurende 30 minuten onder de keet gelegen met een haarfohn in zijn hand. Helaas zonder succes en het werd toen wel redelijk penibel, want doordat er ook al water was weggelopen uit de ketel, was er geen druk meer en verloor deze de mogelijkheid om de verwarming warm te houden. En dan is het in een noodwoning ook sneller koud. Dus dan maar weer verder nadenken wat kan helpen.

En gelukkig na wat rondbellen kwamen we erachter dan buurman Fred een superkanon heeft wat heel veel hete lucht kan blazen. En TUUURLIJK!; we mochten hem even gebruiken; of beter gezegd; Fred kwam helpen want hij was te groot om alleen te tillen en ook niet echt op de aanhanger te krijgen. Dus op de voorlader van de tractor van Fred. En Jorrit moest hem dan even vasthouden. Ziet er best gek uit: als je met -15 een traktor ziet aankomen met een mannetje op de voorlader die iets vasthoudt. En dat dit mannetje Jorrit blijkt te zijn; brrrrrr heel koud zag dat eruit…

Maar goed; het doel heiligt de methode. Het superkanon van Fred ging aan en eigenlijk binnen 2 minuten was alles ontdooit. Zo fijn zo’n goede buur. Wat wel was; doordat Jorrit had zitten zoeken naar wat er aan de hand was, had hij diverse kranen en leidingen opengezet en o.a. de vaatwasser afgekoppeld en de kraan stond schijnbaar nog open. Dus toen de leidingen weer ontdooid waren, spoot het water in het rond in die kamer waar de CV hangt. Het was letterlijk hozen; of verzuipen. Dus met 3 emmers heen en weer lopen en ondertussen zoeken waar al dat water vandaan kwam.

En dus na flink dweilen en 3 uur later, was het weer heerlijk warm en konden we weer genieten van het winterse uitzicht om ons heen. Dit gebeurde allemaal op dinsdag; op zaterdag was het wederom raak. Gelukkig wisten we nu wat de oplossing was, dus direct Fred gebeld. Binnen 30 minuten was alles weer werkend... Zo fijn dat hij weer zo ontzettend snel kon en wilde helpen! Blij met onze lieve buren!

En gelukkig geeft dit weer een goed verhaal en verder alleen maar mooie idyllische plaatjes. 

En... een ijsbaan in de achtertuin. En slootje glijden en sleetje rijden! Met Kees en Matine of met Roan... Wat een lol!

Gelukkig komen Roos en Luca gezellig vaak op bezoek. Zij vinden met name de konijnen heel leuk! Ons jongste konijn is zelfs een hele week wezen logeren en had een bijzondere ervaring... 

En ze hebben ontdekt dat bakken een mooie hobby is; heel goed meiden!