Hij is er! Sam; een lieve trouwe viervoeter; een dalmador!

Ineens in januari zagen we hem staan; op marktplaats notabene... Onze Sam! We gingen kijken in Ven Zelderheide bij Mariska en Albert en we waren op slag verliefd! Een 6 jarige parmantig mannetje die goed opgevoed is; en ook nog beter is heropvoed. Na keuring en voorbereiding werd Sam 2 weken later bij ons gebracht.

Die keuring vonden wij nog wel spannend. Want ja; we hebben een mooie nieuwe mand aangeschaft; maar ons huis is natuurlijk niet helemaal nieuw meer. Gelukkig waren Mariska en Albert wel wat gewend qua verbouwen. En vonden zij het belangrijker dat Sam bij lieve mensen ging wonen dan een paleis. Toen Sam meteen mocht blijven; waren we de koning te rijk! Zo leuk en gezellig!

Gelukkig hebben we van Albert en Mariska nog opvoed-tips gekregen. Samen met Roan hebben we in windkracht 8 getraind op ‘naast’ lopen, zitten en hardlopen. Met name Roan had het meeste succes. Maar op een gegeven moment was Sam en ook stiekem iedereen het wel beu om buiten te zijn in windkracht 8. En zijn we binnen lekker gaan thee drinken. En nu is Sam ondertussen helemaal gewend. Aan zijn nieuwe mandje bij de verwarming in een prachtige noodwoning. We zijn erg blij met alle lieve zorgen die Sam heeft gehad van Mariska en Albert. Hij is een mooie karakteristieke hond die zorgt voor veel vertier en plezier!

Dus ons eerste officiële (de muizen, ganzen en bromvliegen niet meegeteld) gezelschapsdier is bijgevoegd aan het huishouden Willems-Engeltjes in Everdingen. Heel gezellige tijden zijn het ineens. Wandelen in de mooie omgeving van Everdingen. Sam is wel een beetje elitair; de modder wordt met ‘hoge’ poten heel voorzichtig betreden. En als het regent gaat hij eerst terug naar binnen en komt dan echt niet vanzelf naar buiten. Of hij is gewoon kouwelijk; hij mist ook een ondervachtje namelijk, dus je kan het hem niet kwalijk nemen. Gelukkig weet hij al goed voor opschudding te zorgen in de buurt. Zwanen jagen op het water van de ijsbaan. En ganzen vliegen ook spontaan op als Sam voorbij komt. En na al dat gewandel, is het ook gewoon lekker om buiten te liggen onder het afdak.

Want ja; er is nog weer verder gebouwd aan het huisje. We hebben net zo’n grote overkapping gekregen van het terras als de totale oppervlakte van ons tijdelijke huisje. Heel vakkundig door Jorrit zijn de dakplaten gelegd. Tot spierpijn aan toe; in alle weergetijde. Maar de bovenkant van de klus is geklaard. Nu de zijpanelen nog. Want dan kunnen we helemaal mooi zitten van de zomer.

Verder doen we op dit moment even rustig aan op ons eigen perceel. We ontvangen lieve vrienden en familie die veel belangstelling hebben voor ons weiland en ons 'huisje'.

Behalve dan het ontwerpen van het definitieve huis. We zijn nu 3 sessie verder bij de architect. Het vraagt wat denk en reken werk. Ons PVE oftewel programma van eisen was redelijk omvangrijk. En de huidige omvang van de bestemming is niet helemaal toereikend. Dus dan moeten er concessie gedaan worden. Gelukkig komen we daar telkens mooi uit. Alles voor een goed eindresultaat waar we jarenlang plezier van hebben.

Op dit moment is het beeld in ons hoofd dat we in ons huis een mooie open leefruimte krijgen aan de achterkant van het huis, met veel glas en een mooie lange keuken die ook naar buiten uit kijkt. Door de vide is er veel ruimte en licht in de woonkamer, keuken en ook op de bovenverdieping. En wordt de woonbeleving van buitenleven naar binnen toe versterkt. En in deze open ruimte staat een lange grote eettafel. We hopen op 1 of 2 extra B&B’s? In eerste instantie waren het er zelfs 3; maar het worden steeds minderen. Want ja; als je iets doet, moet het goed zijn. Dus we verminderen net zo lang; totdat het optimaal is voor ons eigen woonplezier.

Het kadaster is langsgeweest; dus meetkundig is nu ook als tot op de centimeternauwkeurig ingemeten...  En binnenkort naar gemeente voor vooroverleg. We zijn benieuwd wat zij ervan vinden. En hoe ze meegaan in onze ideeën. En ook het waterschap verdient nog aandacht. En zijn we in voorbereiding voor de 2e financiering.

En mooi in beeld gebracht: ter voorbereiding op de bouwwerkzaamheden kwam er op een koude dag een grote vrachtwagen het perceel op. Zo’n eentje die echt grootst is. En zo grandioos was dat hij gewoon met de hand te besturen was. Op rupsbanden baanden deze vrachtwagen zich een weg door de modder. Of ook wel moeras... Deze grachtwater kwam sonderingsonderzoek uitvoeren. Daarom werden er op vele plekken tot 20 meter diepe buizen de grond in geboord. Op deze wijze werd de grondkwaliteit beoordeeld. En kregen wij een adviesrapport wat vervolgens mooi inhoudelijk werd toegevoegd aan het gesprek bij de architect. Stap voor stap komen we er vanzelf!

De eerste winter zit er ondertussen op! Lekker buiten eten hebben we ondertussen al gedaan. We hebben niet te klagen gehad over de kou. We hopen dat de warmte ons ook nog steeds een goede woonbeleving gaat geven.

En na een lange winter; was het ineens heel mooi weer! En mochten de koeien weer naar buiten! 

De Koeiendans!