Nou; na het epische verhaal in BLOG 15; komt er nog 1. Nu over een walnootboom! Ongeveer 10 meter hoog; en geleerd hebbende van andere bomen was Jorrit al in oktober een keer wezen kijken. En daarin was besloten dat deze niet met de eigen aanhanger opgehaald kon worden. Dus groter geschut werd georganiseerd.

We wilden graag een wat groter formaat boom omdat het spreekwoord luidt: “is de walnoot groot, dan is de planter dood”. Aangezien de groei van de walnoot per jaar langzaam te noemen is. Maar gezien de lekkere oogst als opbrengst en ook dat een klein boompje hier op het weiland zou wegvallen, werd dit grote exemplaar omarmd. En anders ook zo zonde; dan zou hij gekapt worden en naar het grofvuil worden gebracht. Dat kan Jorrit’s bomenhart echt niet aan.

Dus: na 4 x de afspraak te verplaatsen vanwege diverse redenen meestal samenhangend met het weer of drukte in de agenda was het op 10 en 11 januari zo ver. Op vrijdag is er 6 uur lang handmatig gegraven door Jorrit. Langzaam maar zeker werden alle wortels bloot gelegd. Net zover dat hij nog wel 1 nachtje overeind zou blijven staan.

De dag erna voor het ochtendgloren werd een trein gepakt door Robert Jan. En werd daarna een tractor gestart om deze eerst te tanken en om een kar achter te laden en lepels voorop te monteren. En toen dus van Everdingen-city naar de Meern getuft. Dat betekent dat je ergens de rivier de Lek over moet steken dus dat de kortste weg van 20 km dan toch 30 km wordt. En dat je daar met een tractor een slordig uur over doet. En dat op sommige plekken je dan zelf maar beter stil moet staan… Wat een avontuur weer!

De boom was in de Meern dusdanig gesitueerd dat deze over een sloot gehaald moet worden getrokken/ getakeld. Aangezien het pad langs het huis aldaar minder dan 80 cm was. Dat geeft natuurlijke weer mooie plaatjes. De stam van de boom werd ingepakt met een deken. En vervolgens werden er genoeg spanbanden erom heen geplaatst zodat eraan getrokken kon worden. De boom mocht eerst even zwemmen en toen toch weer op het droge komen.

Vakkundig werd de boom geïnstalleerd op de wagen. En werd dezelfde route weer teruggenomen.

Machinaal werd er wederom een kuil gegraven op de linkerhelft van het perceel. En werd de boom geplant; en klaar is Jorrit en Robert Jan! Met dank aan Kees voor het uitlenen van al het materieel! Nu wachten op de blaadjes dit jaar en hopelijk volgend jaar weer nootjes…..