Zo blij! Afgelopen week hebben we van de gemeente bericht gekregen dat de vergunning verleend gaat worden voor de bouwaanvraag voor ons huis. En dat we hem aankomende week kunnen verwachten. Dat hebben we gevierd met een stuk taart!

In deze blog een update over hetgeen we beloofd hadden op deze pagina te zetten. Schrijven over de voortgang van de ontwikkeling van ons droomhuis. De voortgang gaat nog steeds niet zo hard. Ook hier is het credo: geduld blijven hebben. We kregen in februari van de gemeente nog 2 pagina’s vragen over veelal detaillistische zaken zoals: 1) hoe hoog wordt het hek op de vide? 2) waar komt de afvoerbuis van de CV op het dak te staan? Met name toen we last-minute geswitcht zijn van warmtepomp naar traditionele CV waren niet alle rapporten en tekeningen op alle details kloppend. Die werd in korte tijd helemaal tiptop in orde gemaakt en weer ingediend. Betekende wel dat wel dat we nu de voorlopige vergunning zouden mogen verwachten eind maart. En de definitieve rond 1 mei. Na het onstuimige onvoorspelbare stormachtige weer (blog 18) werden we opnieuw geconfronteerd met de volgende onvoorspelbaarheid; een heuse gezondheidscrisis door Covid 19 oftewel Corona. De gemeente stuurde ons vrij vlot daarna een brief met daarin de mededeling dat zij 6 weken extra de tijd namen voor onze aanvraag ivm Corona. Dus dat betekende dat wij uiterlijk de voorlopige vergunning konden verwachten op 2 mei. En dan officieel daarna nog 6 weken de bezwaarperiode af te wachten is.

Gelukkig komt de vergunning nu toch weer 3 weken eerder dan de uiterlijke datum. Dus dat geeft weer wat ruimte. We zijn met Roel, de constructeur snel aan het schakelen zodat we toestemming kunnen geven aan de heipalen-boer om die in mei te komen ‘slaan’. 38 heipalen worden dan in de grond geslagen in 1 dag. Dan zijn we echt ‘begonnen’.

We lijken toch weer soort van trendsetters te zijn. Ons huis wordt bestempeld als een hybride model en zal ook overgenomen worden door anderen. Heel leuk om te horen!

En de planning van de bouw... die hebben we globaal. We hopen dat voor de zomervakantie de grondwerkzaamheden (heien, riool, kanaalplaatvloer, fundering) zijn verricht en de stalenspanten zijn geplaatst. In dit tijdsbestek hopen we tegelijktijd dat de schuur wordt geplaatst. En dan gaan we na de zomer het huis wind en water dicht maken, dus wanden plaatsen, kozijnen inclusief glazen achterpui. En dan vanaf oktober - november kan de boel binnen afgewerkt worden.

We gaan er vanuit dat we volgend jaar rond deze tijd zouden kunnen overhuizen. Dus kerst houden we het gewoon nog een keer vol in dit huis.... 

En ondertussen hebben we voorbereidingen getroffen al om te kunnen starten. Aangezien we voor een groot deel de bouw in eigen beheer gaan doen, moest er ook een eigen bouwkeet komen. Dit ter voorkoming dat we elke dag bouwvakkers aan de eettafel hebben zitten, terwijl we ook nog moeten thuis werken. Dus daarom hebben we via een veiling een mooie keet bemachtigd van een failliete aannemer. Jorrit is die natuurlijk weer op zijn eigenwijze gaan ophalen. En Jorrit heeft deze op ludieke wijze ook voorzien van eigen kenmerk.

Daarnaast wordt er hard gewerkt aan het aanleggen van de nieuwe dam. Dat betekent dat er op de linkerhelft van het perceel een dam en duiker aangelegd moet worden. We hebben ondertussen alle vergunningen binnen. Jorrit laat zich ditmaal vakkundig helpen door Pieter die dan weer vanuit Bram wordt ingezet. Heel fijn deze vakkundige ervaringen!

Afgelopen zaterdag is een proef paal de grond in geduwd. Die paal gaat de grond is, alsof je een mes door een pakje boter haalt. De veenlaag is zo zacht dat er echt geen enkele weerstand was te voelen voor het kraantje. En als hij dan dus helemaal erin zit, moet je dus eerst zelf in de bak van het kraantje om de ketting te bevestigen. Zodat de meetpaal weer naar boven kan worden getrokken. En als conclusie moeten de palen dus echt >5m lang zijn.

En.... na 1 1/2 jaar hebben we dan eindelijk ook gewoon internet via een kabel! We zullen jullie het hele verhaal besparen, maar 'geduld' in deze was op een gegeven moment echt niet meer op te brengen. Wat een ontzettend bureaucratisch proces was dat! Hokje-muur-hokje-muur-hokje-muur en dat telkens opnieuw. In deze organisatie was echt niets op elkaar afgestemd.... Gelukkig hebben we uiteindelijk wel een medewerker getroffen die zich er persoonlijk voor heeft ingezet wat resulteerde dat we 10 dagen later internet hadden. Het geloof in servicegerichte en menselijk begrip werd daardoor nog enigszins hersteld. Dank Daniel! Je mailadres is opgeslagen bij favorieten 😎