De eerste blog van het nieuwe jaar! HET jaar waarin we hopen dat we een bouwvergunning krijgen en er ook al hei-palen zullen komen. Maar we weten zeker dat we ons nieuwe huis in ontwerp zullen kunnen aanschouwen. Op dit moment wordt daar door de architecten en ontwerpers namelijk hard aan gewerkt. En in de tweede week van januari krijgen we daar inzicht in bij de archtitect.

Er wordt veel gevraagd naar ons planning, of ook wel omgekeerd; hoe lang moet je in de woonunit wonen? Ondanks de huidige tegenslagen hebben we nog de illusie dat we nog kunnen aanhaken op onze initiële planning. Dat betekent dat we hopen komende 3 maanden via een voorlopig ontwerp uiteindelijk een definitief ontwerp hebben en deze kunnen indienen bij de gemeente en waterschap om een vergunning te krijgen. In de tussentijd zal er een sonderingsonderzoek uitgevoerd moeten worden. Tevens zullen we op ons huidige terrein doorgaan met voorbereidingen te treffen voor verleggen van de oprij-dam, voor maken van tuinaanleg, sonderingsonderzoek, selectie van keuzematerialen en opruimen van de graafwerkzaamheden van afgelopen maanden.

Net zoals we afgelopen december de gevallen woonunit hebben gedemonteerd en afgevoerd. 

En na het afladen van de volle aanhanger hadden we ineens een ....

Erg hoognodig was het zorgen voor een fatsoenlijke oprit. De modder maakte er namelijk een soort van varkenspoel van, maar daar kan menig auto niet echt tegen. Laat staan de postbezorger per scooter. Op twee zaterdagen werd er gewerkt door Jorrit en Kees. En uiteindelijk hebben we nu een oprit en ook een verlenging van de reeds bestaande verharding. 

Aangezien we sinds november ook echt wonen in ons mooie huis, ontvangen we ook belangstellende lieve vrienden en familie. Erg gezellig en iedereen is even verrast. En elk kind is buiten net zo blij!  

Welk beeld iedereen van ons huidige onderkomen vooraf aan het bezoek heeft? Dat het koud is en dat het niet zo comfortabel is. We krijgen warme sokken, flessen wijn en thermobekers als cadeau. Bij vertrek zegt iedereen steevast dat het alles meevalt, dat we alles hebben wat we nodig hebben en dat ze dat niet hadden verwacht. Wij zijn eraan gewend geraakt en glimlachen erom. Het blijft een mooi avontuur, waarbij je dus op dat soort momenten merkt dat niet iedereen hetzelfde verwacht op voorhand. 

En als je langs komt, wordt je soms ook geheel vrijblijvend aan het werk gezet! Dank Erik!

Daarnaast blijft het soms jammer dat er geen continue cameraploeg bij ons aanwezig is. Je kan namelijk nauwelijks beschrijven hoe het eruit moet zien als de waterleiding knapt en dan dus vol kracht de gang inspuit. Je nog maar net wakker bent, en dan dus in je pyjama over het weiland kan rennen naar de waterput om de hoofdschakelaar van de waterput dicht te zetten. Een mooi tafereel waarin we altijd erg geconcentreerd samenwerken en achteraf altijd weer kunnen lachen als al het water weer is opgedweild...

En we hebben in december heerlijk een kleine week mogen genieten van de aanwezigheid van Brom; de lieve hond van Meindert en Lili... Op deze manier kon ons hoofd en lichaam weer even in beweging komen. En konden we kijken of het praktisch haalbaar is om met z'n 3-en in het huis te wonen.

Wat was het leuk om haar enthousiasme te zien op het terrein. Heerlijk rennen en ook zwemmen en veel graven! En ook de buurt te verkennen op deze manier. En het past meer dan goed; dus hopelijk komt er snel een 'eigen' Brom... Wie weet... 

En we hebben heerlijk voor onszelf gezorgd afgelopen week! Het opzoeken van onze lieve vrienden RobertJan en Janine op Tenerife! 

Hun avontuur van 12 maanden zeilen kruiste ons avontuur met een weekje samen zijn. En tijdens 1 van de zeiltochten werden we beloond met het zien van wel 50 dolfijnen! Zo cool!